رد پای فنجان نیم خورده ام را ببین چگونه کاغذ سپیدم را تیره کرد
رد پای توام قلبم را اینگونه کرد...
†ɢα'§ :
به اندازه ی نوشیدن یک فنجان قهوه ی تلخ بمان
بمان و تحمل کن
من نگران بعد رفتنت نیستم
من نگران خاطرات شیرین لحظه های با تو بودنم
که همه را با رفتنت تلخ میکنی
پس بمان و با نوشیدن یک فنجان قهوه کام خود را برای مدتی هرچند کوتاه تلخ کن
و بدان مدتها کام
که نه زندگی من را تلخ کردی
ومن تلافی جز تعارف یک فنجان قهوه ی تلخ به تو نداشتم...
†ɢα'§ :
وقتی می‌تونی زندگی رو مثل یه فنجون قهوه‌ی داغ مزه کنی و لذت ببری، که بتونی زمزمه کنی:
“یک عاشقانه‌ی آرام”…
†ɢα'§ :
شب باران _ شب فنجان قهوه_
تب من یا تب فنجان قهوه؟
اگر امشب نیایی می گذارم
لبم را بر لب فنجان قهوه
†ɢα'§ :
†ɢα'§ :
هنوز
فنجانم قهوه دارد
تو می‌آیی یا نه؟
به نقش فنجان نگاه می‌کنم
تپه‌ها
دره‌ها
جدال سیاه‌ها و سفیدها
همه‌ی کافه چشم شده‌اند
من...
†ɢα'§ :
✘ℭoη†iηuê✘
داستان " دو فنجان قهوه "
پروفسور فلسفه با بسته سنگینی وارد کلاس درس فلسفه شد و بار سنگین خود را روی میز گذاشت.
وقتی کلاس شروع شد، بدون هیچ کلمه ای، یک شیشه بسیار بزرگ از داخل بسته برداشت و شروع به پر کردن آن با چند توپ گلف کرد.
سپس از شاگردان خود پرسید که، آیا این ظرف پر است؟ و همه دانشجویان موافقت کردند.
سپس پروفسور ظرفی از سنگریزه برداشت و آنها رو به داخل شیشه ریخت و شیشه رو به آرامی تکان داد. سنگریزه ها در بین مناطق باز بین توپ های گلف قرار گرفتند؛ سپس دوباره از دانشجویان پرسید که آیا ظرف پر است؟ و باز همگی موافقت کردند.
بعد دوباره پروفسور ظرفی از ماسه را برداشت و داخل شیشه ریخت؛ و خوب البته، ماسه ها همه جاهای خالی رو پر کردند. او یکبار دیگرپرسید که آیا ظرف پر است و دانشجویان یکصدا گفتند: "بله".
بعد پروفسور دو فنجان پر از قهوه از زیر میز برداشت و ...
†ɢα'§ :
✘ℭoη†iηuê✘
با سر اشاره کرد که نزدیک تر بیا
...
†ɢα'§ :
✘ℭoη†iηuê✘
گفتی که ناگهان می آیی
من سالهاست در تنهایی
هر روز
از چای داغ دو فنجان را
لبریز می کنم .
و همچنان یکی
در امتداد رگهایم ٬درد می شود
و آن یک
مثل هزار بار دگر ٬ سرد می شود .
†ɢα'§ :
| ϰ-†нêmê§ |
صفحه قبل 1 ... 3 4 5 6 7 ... 10 صفحه بعد